นม + สีผสมอาหาร + นำ้ยาล้างจาน

สุดเจ๋ง วาดภาพบนน้ำ

ลีลาวาดรูป แนวขำๆ อย่าคิดมาก

เทคนิคพิเศษในการระบายสีน้ำ

บทความเรื่อง ศิลปะหรืออนาจาร

บทความเรื่อง ศิลปะหรืออนาจาร

                                                                                                                                                ขวัญชนก  ทองสนธิ

สรุปสาระสำคัญ

                 ในปัจจุบันสังคมไทยนั้น ก็ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์กันเป็นอย่างมากเกี่ยวกับความเป็นศิลปะในตัวงาน หรือว่าเป็นอนาจารกันแน่ซึ่งก็มีการให้ความมายของคำคือ อนาจาร หมายถึง ความประพฤติชั่ว น่าอาย ลามก น่าบัดสี เสื่อมศีลธรรม ส่วนศีลปะนั้นถือได้ว่าเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาช้านาน สามารถสะท้อนให้เห็นถึงความคิด ความเชื่อ ขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม ความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์ได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่แยกมนุษย์ออกจากสัตว์อื่นๆ ซึ่งเนื่องจากศิลปะนั้นเป็นเรื่องของอารมณ์ รสนิยม จึงทำให้การกำหนดคุณค่าว่าสิ่งใดคือศิลปะหรือไม่ใช่นั้น ไม่มีกฎเกณฑ์ที่ตายตัว ในสังคมไทยการลดคุณค่าของผู้หญิงโดยผ่านสิ่งที่เรียกว่าภาพนู้ดยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ถึงการให้ความหมายของการถ่ายภาพนู้ด บางกลุ่มให้ความหมายในเชิงศิลปะโดยกระกาศเจตนารมณ์ออกมาว่าเป็นการกระทำเพื่อศิลปะ ในขณะที่บางกลุ่มมองว่าเป็นสิ่งที่ยั่วยุกามารมณ์ ซึ่งก็ได้มีการให้ความหมายต่อภาพนู้ดในสังคมไทยโดยผู้ที่ถือได้ว่ามีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยใช้การสร้างสรรค์ทางศิลปะเข้ามาเกี่ยวข้อง ทั้งทางด้านองค์ประกอบและทฤษฎีทางศิลปะ รวมทั้งความคิดสร้างสรรค์เพื่อให้คนดูมองเห็นความงามของร่างกายมนุษย์มากกว่าที่จะมองในเชิงอนาจาร ส่วนทางด้านสตรีนิยมก็มองว่าภาพนู้ดเป็นการแสดงการกดขี่ผู้หญิงอีกทางหนึ่ง โดยเป็นการแสดงอำนาจของผู้ชายเป็นสำคัญซึ่งเป็นการลดคุณค่าของความเป็นผู้หญิงลงไป

ประเด็นวิจารณ์

                ในเรื่องของศิลปะก็มีการกล่าวถึงมาตั้งแต่สมัยโบราณ ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็นหลายแนวคิดทั้งแนวคิดที่กล่าวถึงศิลปะทีมีคุณค่าในตัวเอง เป็นศิลปะเพื่อศิลปะ เพื่อการแสดงถึงอารมณ์ที่สูงส่ง เป็นการปลดปล่อยพลังของศิลปินออกมาเพื่อสนองความต้องการของศิลปินเป็นสำคัญ ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นการให้คุณค่าของศิลปะเพื่อสิ่งอื่น โดยเฉพาะศิลปะเพื่อศีลธรรม ศิลปะไม่มีคุณค่าในตัวเองเป็นเพียงเครื่องมือในการเข้าถึงศีลธรรมเท่านั้น ซึ่งในมุมมองนี้ หากมีศิลปะหรือผลงานชิ้นใดที่หมิ่นเหม่ต่อศีลธรรมในสังคม ถือว่าศิลปะนั้นเป็นศิลปะที่เลว ไม่ควรได้รับการยอมรับหรือได้รับการเผยแพร่ออกไป ซึ่งในมุมมองของผู้นำเสนอบทความนั้น คำว่าศิลปะ กับอนาจารเป็นการนำเอาศิลปะกับศีลธรรมเข้ามาเกี่ยวข้องกัน ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นแล้วก็คงเป็นไปตามแนวความคิดของทฤษฎีที่สองที่ได้กล่าวไว้ ศิลปะจึงไม่สามารถถ่ายทอดออกมาได้อย่างเต็มที่เพราะต้องอยู่ภายใต้กรอบของศีลธรรม แต่กระนั้นก็ดี ยังมีบางกลุ่มที่พยายามนำคำว่าศิลปะเพื่อเป็นช่องทางในการเสนอภาพหรือสิ่งที่ไม่ได้เป็นศิลปะ แต่เป็นการใช้ศิลปะมาอ้างเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับตนเอง ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ในสังคมปัจจุบัน

                แต่ในสังคมปัจจุบันนั้นภาพทีเป็นสื่อที่ส่อไปในทางลามกเหล่านี้ ยังเป็นสื่อที่ไม่รุนแรงเท่ากับสิ่งที่เป็นสิ่งพมพ์เกี่ยวกับเนื้อหาที่เป็นทางเพศโดยตรง ในมุมมองของผู้วิจารณ์มองปัญหาในการตีความและลดคุณค่าในความเป็นผู้หญิงโดยนำมาเป็นจุดสำคัญหรือจุดที่เชื่อมโยงในการขายสิ่งค้า โดยผูกโยงกับเงื่อนไขของเศรษฐกิจในระบบทุนนิยม ซึ่งต้องการสร้างจุดขาย และเล็งเห็นถึงกิเลสของมนุษย์ว่ามีมากต่อสิ่งใด ก็นำส่งนั้นขึ้นมาเป็นตัวดึงให้ไปสู่สิค้าของตน จะเห็นได้ว่าหากมิใช้ในระบอบเศรษฐกิจแบบนี้แล้วก็คงไม่เกิดการนำเอาเรื่องเพศขึ้นมาเป็นจุดสำคัญในการขายสินค้า หากคนในสังคมไม่หลงไปกับสิ่งที่ฟุ่มเฟือยจนเกินความจำเป็นของชีวิต ก็คงไม่อาจจะตกเป็นทาสของวัตถุนิยม

                แต่ก็มีในแง่มุมหนึ่งที่ข้าพเจ้าเห็นด้วยในมุมมองของผู้เสนอคือ การเป็นศิลปะหรืออนาจารนั้นขึ้นอยู่กับผู้ชม ผู้ดู ที่จะตัดสินว่ามันมีความงดงามหรือมีความยั่วยุทางเพศ แต่ในความเห็นของผู้วิจารณ์ก็เห็นว่ามิใช่เกิดจากตัวผู้รับสื่อทั้งหมด เพราะในบางครั้งการสร้างสรรค์ของผู้ผลิตก็มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นอ่างมาก หากภาพนั้นเป็นการจงใจที่จะยั่วยุให้เกิดกิเลส ก็มิอาจจะมองให้เป็นศิลปะได้โดยง่าย แต่ก็อาจมีการยกเว้นต่อผู้ที่สามารถทำใจ ละกิเลสได้แล้ว

บทความเรื่อง ความเป็นเกย์: สื่อกับการยอมรับของสังคม

บทความเรื่อง ความเป็นเกย์: สื่อกับการยอมรับของสังคม

มรกต  เกษรศรี

สาระสำคัญ

                เกย์ คือ ลักษณะทางเพศของชายที่มีลักษณะร่างกายและจิตใจเป็นชายแต่มีความสนใจในเพศชาย ซึ่งเป็นเพศเดียวกับตน และการณ์ตูนเกย์ ก็คือกาตูนที่มีเนื้อหาสาระที่กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชาย ที่เรียกว่า ยาโดอิ ซึ่งแพร่หลายในญี่ปุ่น และค่อยๆ เข้ามาในประเทศอื่นๆ รวมทั้งไทย ซึ่งสาเหตุที่เป็นที่นิยม โดยเฉพาะส่วนมากนิยมในผู้หญิงนั้นเป็นเพราะเกิดการเติมเต็มด้านจินตนาการ ของพฤติกรรมชายในอุดมดติ  และการที่หญิงถูกทำให้เก็บกดในด้านความสนใจทางด้านเพศ เหล่านี้ทำให้เกิดมีความสนใจ  ไปจนถึงการหมกมุ่นในการ์ตูนประเภทนี้  ซึ่งก็มีผลต่อสังคมไทยไม่น้อย เพระทฤษฎีทางวัฒนธรรม และค่านิยมในสังคมไทยมีลักษณะต่อต้านพฤติกรรมนี้  ทั้งอาจแสดงออกโดยการกระทำ  หรือในทัศนคติที่มีต่อเพศที่สามว่าเป็นสิ่งผิดปกติ ฉะนั้คนที่อ่านหรือสนใจในเรื่องนี้ก็จัดอยู่ในกลุ่มจิตอปกติด้วยเช่นกัน ซึ่งในบางครั้งพฤติกรรมนี้ก้อาจมีผลมาจากสภาพครอบครัวที่มีส่วนกดดันก็เป็นได้  แต่อย่างไรก็ตาม  วยความเป็นสังคมเปิดของไทย  ทำให้เริ่มมีการยอมรับบุคคลที่มีพฤติกรรมนี้มากขึ้น  มากกว่าในอดีตมาก  แต่ก็ยังไม่ถึงขนาดที่มีสิทธิ์มีเสียงเท่ากับคนทั่วๆ ไป  เพราะถึงอย่างไรคนในสังคมก็ยังกำหนดให้ คนเหล่านี้  “แตกต่าง” จากพวกเขาอยู่ดี

ประเด็นวิจารณ์

                การ์ตูน เป็นสื่ออีกรูปแบบหนึ่งที่เข้ามามีส่วนกับคนในสังคมไทยโดยเฉพะวัยรุ่นในสังคมสมัยใหม่มากขึ้น  แต่อย่างไรก็ตาม เป็นเพียงคนในส่วนหนึ่งของสังคมเท่านั้นที่รับสื่อประเภทนี้ (แม้จะมีมากขึ้นก็ตาม )ไม่ได้เป็นดังเช่นสื่ออีกหลายสื่อที่มีความเป็นมวลชน  มากกว่า  แต่กระนั้นก็อาจจะมีอิทธิพลอยู่ในกลุ่มผู้รับสื่อ แต่อย่างไรก็ตามองค์ประกอบของสื่อ ก็มี ผู้ส่งสาร  สื่อ  ช่องทาง  แลตัวผู้รับสาร  ฉะนั้นหากตัวผู้รับสารมีวิจารณญาณเพียงพอ  ก็มิอาจก่อให้เกิดปัญหาได้  ก็อาจเป็นการเสริมความรู้ในอีกด้านหนึ่ง ดังเช่นผู้เขียนบทความได้นำเสนอมาแล้ว

                หากกล่าวถึงเรื่อง การล่อแหลมของสื่อที่เกี่ยวกับเรื่องเพศนั้น  ผู้วิจารณ์มองว่าการ์ตูนในแนวนี้อาจมีความล่อแหลมอยู่  แต่หากเทียบกับสื่ออื่น  เช่น  อินเทอร์เน็ต  หรือวีดีโอแล้ว  ก็ยังมีความแตกต่างของการล่อแหลมมาก  ซึ่งในปัจจุบัน  สื่อเหล่านี้ก็มีความแพร่หลายมาก สามารถหาได้ไม่ยากเลย  หากเทียบกับการ์ตูนในรูปแบบที่เป็นภาพที่ล่อแหล่มเหล่านี้

                ผู้วิจารณ์มองว่าความสัมพันธ์ของครอบครัวมีส่วนสำคัญอย่างมากที่จะทำให้คนในสังคมมีพฤติกรรม เกย์  หรืออ่านการ์ตูน เกย์  แต่นอกเหนือจากนั้นก็เป็นเรื่องของสภาแวดล้อม  การอบรมเลี้ยงดู  และตัวผู้เสพเองด้วยเช่นกัน  แต่กระนั้นก็ยังถือว่า  หากมีรากฐานของครอบครัวที่เข้มขแง ก็น่าจะเป็นเกราะที่แข็งแกร่งได้ดีในการเผชิญกับปัญหาต่างๆ

                ในอีกประเด็นหนึ่งที่ขอแสดงความคิดเห็นในที่นี้คือ การ์ตูนเกย์  อาจเปนการแสดงการมี  “พื้นที่”  หรือมี  “จุดยืน”  ของคนกลุ่มหนึ่งในสังคมก็เป็นได้  เป็นการบอกให้สังคมได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขาในสังคม  ซึ่งบางครั้งข้าพเจาก็เห็นว่าเป็นความกล้าหาญ  ในการยอมรับตัวตนของตนเอง  ที่ถึงแม้ว่าจะ  “แตกต่าง”  (ตามคำนิยามของสังคม) เป็นเพียงคนกลุ่มหนึ่งในสงคมพวกเขาก็ยังกล้ามี่จะแสดงจุดยืนของตนที่ชัดเจน

                และอาจไม่มีการถกถึงประเด็นนี้เกิดขึ้น  หากว่า สังคมมิได้มีการนิยาม ความเป็นเพศไว้เพียงสองเพศ เห็นว่าธรรมชาติสร้างมนุษย์ขึ้นมาเพียงชายกับหญิงเท่านั้น  นอกจากนี้ถือว่าเป็นสิ่งผิดปกติ  เหล่านี้ถือว่าเป็นเรื่องของอคติทางเพศ  ทั้งที่ไม่ว่าจะมีเพศใด  ทุกคนก็มีความเป็นคนไม่ต่างจากกัน  คุณค่าของคนในสังคมจำป็นที่จ้องต้องถูกกำหนดโดยเพศด้วยกระนั้นหรือ?